astelehena, maiatza 13

Bost

20 urte. Hogei urtekin jada helduk ga. Gure pentsamenduk, gure ibilbidea, gure jokabidek, gure bizie zuzentzeko, orekatzeko, kontun hartzeko eta bideratzeko gai. Baino ez altzaizue inoiz berriro ume izateko gogo hori etorri?

Nei gaur bertan. Neskato eder baten konpainin izan naiz gaur. Grabazioan murgilduk giñen ekipo guzie goizeko 6terditatik, bai igandea (ze langillek gan! jaja), eta bazkaltzeko garaien bixita eder bat jaso du. Nere  bigarren amodioa Monterreyn, Integra do izena.  Eta eztakit, berriro bost urte izateko gogoa jarri dit. 


Badakit ume izateagatik gaur egun dittoten aukera eta bizipen asko alde batea utziko nittuzkela, eta horrexegatik segurona ez nuke berriro ere ume izan nahi bere osotasunen. Baino umetan izaten den kezka falta hori, dena errexa izate hori, zure bizie dibertitzeari, jolasteari soilik enfokatzea, olentzerongan sinistea, fantastikoa den oro erreala dela sentitzea, errealitateko arazoen berri ez izatea... millaka gauze aipatuko nizkizuen, ume nintzenen hala zienak, baino gerora bizik xaboi burbujak bezala banan banan lertzez arduratu dena. 

Askotan pentsatu izan dot Down sindromea duen pertsonak esaterako zein irribarre zabala duen beraien aurpegin uneoro. Badakit ez dela txantxetako kontu bat, baino irribarre horretan soilik oinarrituz, beti ume die pertsona hauek, beti zoriontsu.

Umetako hori beste hainbat kontuk ordezkatzen due, non irribarre zabal pille bat ematen dizkiuten, baino eztakit, umetako inozentzia horrek ikusten doten aldiro inbidie emateit. 


Gaurkoan, eztizuet ukatuko, ume izan nahiz une batez. Neskato zoragarri batek nire umetako garaietara bidali nau. Xaboi burbuila berriro sortu, eta berriro lertu den arte. Une horretan dena ahaztu eta 5 urte izan dittut. Jolas egin eta pozik bizi, ume edo heldu. Denak baitakiu, heldu baga re, denak dula ume bat barrun. 

Jon Mutuberria Alkorta 

Gravity


Urte bat pasa da dagoneko. 365 egun munduko musika jaialdirik handienari berriro ere gogo biziz heltzeko. Ni ezagutzen nauen orok badaki aste honetan gehien maite dudan telebista saioa dela eta guztiz aztoratuta ibiliko naizela. Eurovision 2013 hemen baita. 

Aste oso bat, bi semifinal eder eta final izugarri bat bizitzeko. Badakit jendeak kursitzat hartzen nauela honi buruz jarduten dudanean, eta onartu behar dut, lehiaketa honen jarraitzaile sutsua naiz. Askori futbola bezala, niri hau.

Aurtengoan kanta eder ugari, oso onak batzuk, eta faborito argirik ez. Horrek sekulako bizia ematen dio jaialdiari. Asteartean lehen semifinala ospatuko da, Euskal Herriko 21:00etan, Monterreyn 14:00ak. Bertan izango da niretzako aurtengoan onena den kantua. Nahiz eta askok bere alde ez egin, seguru nago lehen bost klasifikatuen artean izango dela. 


Ostegunean beste hainbeste, eta larunbatean final handia. Bertan izango da Espainia. Aurtengoan El Sueño de Morfeo taldea da Espainiaren ordezkari. Zurekin amaierararte kantua daramate (Contigo hasta el final), taldearen ikutu zelta nabaria izango delarik. Ez dut uste postu onik lortuko dutenik, baina ordezkari onak direla argi dago.

Eta horixe, ildo horretan jada nire inguruko guztiak mugimenduan jarriak ditut eta jaialdia ikusteko jada antolatu du bazkari eder bat. Ea nire zaletasunaren zati bat helarazten diedan.

Atento eon beraz, ta disfrutatu.
Jon Mutuberria Alkorta

asteartea, maiatza 7

MusicaTEC! XIII


MusicaTEC!  izeneko saioa abian jarri nun FRECUENCIATEC irrati katen eta jada hamahirugarren saiora heldu ga. Oso saio gutxi geatze zaizkit eta blog honi atento jarraittu, hementxe izango baitittuzue entzungai. 
Hamahirugarrena hementxe:
Aquí podéis oír el decimotercer programa de MusicaTEC!:

asteazkena, maiatza 1

Oihuka

Dexente giñen aurtengo urte hau etxetik kanpo eman behar giñunak. Bat Estatu Batutan, beste bat Polonian, beste bat Dominikar Errepublikan, eta ni Monterreyn... baino tamalez ya bidai horri amaiera ematen hasi beharren ga. 

Bat ya Leitzalden omen da... bere berri haundik eztot baino bizi omen da asike ezta gutxi. Ixiarretaz ainaiz bai. Argazkitan ikusi dotenez morena ez, hurrengoa dao, asike esperot ni bueltatzen naizeneako ya kolore hori joan izan zaiola... jajaja... nere kuadrillen morenoa ni bainaiz! que conste! 

Nerea oihuka (argazkie: Nerea Villabona)

Beste bat Poloniako lurretan galduta dabil. Esamiñetan omen dao, baino seguro patxaranakin gora ta bera dabillela juergaz juerga. Hau Aintzane da. Bai herriko kale printzipaletik ogie erostea kriston muturrekin pasatzen den hoi. Attu dot guraso askok gauen umek lo itten eztuenen lo in dezatean Aintzane etorriko zaioala esaten dioala. Imaginatu. Baino lagune dot, asike lasai, neska ona da ta. Ta gañea libre dao asike naibazue komentarion bat utzi, apaltzeko, o lo que surga... eztakit ba, animatu.

Eta beste bat ere badot gure herritik urruti, baino nigandik nahiko gertu. Nerea da Ixiarren atzetik Leitzaldea itzuliko den hurrengoa. Egie esan, post hau berak atzo gaben biali zin mezu baten harira hasi naiz idazten. "...iganden eondu giñen tijuanakin fronteran, ta zutaz akordatu nitzen hor muro nazkarri hoi ikustekoan... oiuka eondu nitzen aer si me hacias caso bño etziñen azaldu asike nere uiuk etzien monterreyeaño aiatu izan...". Irri politt bat atea dit goiz eguzkitsu hontan. Imaginatzet hantxe nei oihuka, jajaja. Nerea, nerea da. Portalen 10etan, nahiz ta gero beandugo azaltzen naizen. Baino halare hortxe eoten da egueldi ona in edo kriston zaparra bota.

Gainontzekoak hantxe dabiltzea, betiko lio amoroso ta bestelakoakin. Aber ze nobedade kontatzen dizkiutean. Ikusten naiz bat umekin, bestea azeraz aldatue, ta parejatxo batzuk re izanen dittula. (azken hau broma da e! aber si la voy a liar...)

Ya laster denak juntu izanenga, istori guzik elkarri kontatu, ta beste hainbat elkarrekin bizitzeko. Argi uzten dot hementxe, aurtengo uda, UDA izanen dela denantzako.

Biaje on!