Gaurkoa egun berezia izan da. Futboltzale
askorentzat egutegian gorriz markatzen duten eguna. Eta nik ere hemendik
aurrera halaxe egin beharko dut.
Gaurkoan familia berri bat nuen:
aitona eta amona; hauen bi alabak beren senarrarekin; hauen seme alabak; eta
nire pixukidea eta ni. Nire pixukideak bere semetxotzat nauka, nahiz eta urte
baten diferentzia soilik eduki. Nire pixukidea, aiton amonen iloba da, baina
igande honetan bere gurasoak etzeuden bertan.
Bueno, gaiea bueltatuz. SuperBowl-an
aitzakikin Omarren aiton amonen etxea giñoazen bazkaltzea eta barbakoa bat
itteko premise giñun. Iritsi ganeako hiruek zien eta a mesa puesta joanga.
Klaro, ni berrie nitzen, eta aurkezpen guzik in ondoren, mahien eseri eta jate
earra in du. Gai guztik atea die bazkarin, baino batez ere Mexikoko
korrupzioaz, eta duela pare bat urte Monterreyn gertatu zenaz itzein du, nere
kuriositatea asetu nahien edo. Gai honen ingurun aurreago hitzeingoizuet,
askoako dauke ta.
5,30 inguru hortan kanpoaldetik
barrualdera sartu ga, salonea hain zuzen e. Bertan telebistan aurren denak
jarri, ta hala…. Amona netaz pendiente eun guzie: ¿Jon quieres mas refresco?
¿Quieres tostis? ¿Jon quieres un pastelito? ¿Quieres una naranja? Holaxe, baino
hasta el infinito.
Superbowl-en argie joan denen, oi
desesperazioa salan. Ematen zun sunami bat heldu zela.
Eakutsi dizkitea familiko argazki
guzik eta beraien bizin laburpen bat ere itteko gai izango nintzeke oantxe.
Egie esan, familiko bat geio izan naiz.
Partida amaittu ondoren, denai
muxu pare bat eman eta agurtu inga, oi bai berriro itzuliko naizen promesakin,
beraiek esan bezala: “aquí tienes tu casa Jon”. Politte benetan.
*Superbowl partidan inguruko
zeozer espero baziñuen, jai duzue, ia ia enaiz ta deustaz enteatu, nahiz eta
batek baino gehiok ahaleginek in.
Ongi izan!
;D
